اسم خاص، اسمی است که بر فرد یا افراد مخصوص و معینی دلالت می کند، مانند: «قرآن، آرش و دزفول».
در توکی پونا هم اسم خاص داریم. اسم های خاص معمولا بعد از یک اسم عام قرار می گیرند.
اسم خاص+اسم عام
قاعده: اسم های خاص در توکی پونا، با حرف بزرگ شروع می شوند.
مثال ها:
mi olin e jan Niko.
من نیکو را دوست دارم.
توجه: jan یک اسم عام است و Niko اسم شخص مخصوصی است. به نظر من رابطه ی این دو کلمه از قبیل اضافه ی توضیحی است. اضافه ی توضیحی مانند: «کشور ایران، قاره ی آفریقا، شهر دزفول و روز دوشنبه».
jan Bush li ike.
بوش بد است.
mi toki e toki Alapi.
من عربی حرف می زنم.
nasin sewi Silami li pona.
دین اسلام خوب است.
- ۰ نظر
- ۱۸ خرداد ۹۴ ، ۱۸:۵۷
