درس33: pi

pi یک حرف است. حرف ممیز. گاهی بین مضاف و مضاف الیه می آید و گاهی بین موصوف و صفت. کابرد آن وقتی است که نیامدنش موجب التباس (اشتباه) شود. pi معنی خاصی ندارد. برای مثال فرض کنید می خواهید بگویید: «میکده». آیا عبارت زیر مفید این معنا هست؟؟

tomo telo nasa

مسلما خیر؛ چون این عبارت به معنی «حمام/توالت دیوانه» است. بنابراین ضروری است که از ممیز مضاف و مضاف الیه استفاده کنیم.

tomo pi telo nasa میکده

مثال ها:

jan pi ma tomo

شهروند

jan lawa pi jan utala

فرمانده (رهبر سربازان)

jan lawa pi tomo tawa kon

کاپیتان (رهبر هواپیما)

jan pi pona lukin

شخص زیبارو

tomo pi mi mute

خانه ی ما

jan pakala pi utala suli

جانبازان جنگ جهانی

jan pi nasin sewi Pute

بودایی

نکته: برای جلوگیری از ابهام باید از pi استفاده کرد، در غیر این صورت این کاربرد صحیح نمی باشد. مثلا عبارت زیر نادست است:

jan pi ma مزرعه دار

قاعده: همیشه ما بعد pi باید دو یا چند کلمه باشد.

***

قاعده: وقتی مضاف الیه در اضافه ی ملکی یک اسم خاص باشد، آمدن pi ضروری است.

مثال ها:

tomo pi jan Lisa

خانه ی لیزا

kasi pi jan Lisa

گیاه لیزا

soweli pi jan Lisa

سگ لیزا

jan lawa pi nasin sewi Kolisu

پاپ (رهبر دین مسیحیت)

درس28: اسم های خاص

اسم خاص، اسمی است که بر فرد یا افراد مخصوص و معینی دلالت می کند، مانند: «قرآن، آرش و دزفول».

در توکی پونا هم اسم خاص داریم. اسم های خاص معمولا بعد از یک اسم عام قرار می گیرند.

اسم خاص+اسم عام

قاعده: اسم های خاص در توکی پونا، با حرف بزرگ شروع می شوند.

مثال ها:

mi olin e jan Niko.

من نیکو را دوست دارم.

توجه: jan یک اسم عام است و Niko اسم شخص مخصوصی است. به نظر من رابطه ی این دو کلمه از قبیل اضافه ی توضیحی است. اضافه ی توضیحی مانند: «کشور ایران، قاره ی آفریقا، شهر دزفول و روز دوشنبه».

jan Bush li ike.

بوش بد است.

mi toki e toki Alapi.

من عربی حرف می زنم.

nasin sewi Silami li pona.

دین اسلام خوب است.